Ines Bergsma loopt zijn elfstedenroute of het St. Odulphuspad. In een blog kwam de eerste etappe al aan bod. Hieronder lees je zijn mooie verhalen van de andere etappes!
! Wil je reageren op een vraag of zelf een vraag stellen? Of wil je jouw ervaring delen met de andere leden. Dat kan, maar alleen wanneer je je hebt aangemeld voor Samen Fitter. Heb je al een account? Log dan snel in.
8e etappe St. Odulphuspad ‘Tumulus als Virtueel Elfstedenpad 7 etappe 7 juli 2020
Ook deze etappe zijn we met ons tweeën. Het is droog maar het waait weer stevig, gelukkig gaat de etappe veel door de bossen. De 8e etappe gaat van Oudemirdum naar Koudum en is voor ons 17,6 kilometer. Soms lopen we de app. route, dan weer via de wandelknooppunten. Deze etappe wordt ‘Tumulus’ genoemd. Dat betekent heuvel, het wordt dus een heuvelachtige tocht.
Gaasten en kliffen.
In Zuidwest-Friesland zijn de zandgronden van Gaasterland het oudst. Zij zijn ontstaan tijdens de twee laatste ijstijden. De ijskappen (gletsjers) vanuit Scandinavië kwamen tot over een groot deel van Nederland. Ze schuurden als bulldozers brede, diepe dalen uit, zoals het gebied waar nu de meren Heegermeer, Fluessen en Morra liggen. Bij Gaasterland stuwde de ijskap zand, leem en keien op tot hoge bulten van keileem ’Gaasten’ genoemd De Zuiderzee knabbelde daar grote delen vanaf, zo ontstonden de kliffen.
Over de ‘Tumulussen.’
Bij het hoogste punt van het Jolderenbos (12 m boven NAP) staat nog altijd de uitkijktoren van de BB.De toren was bedoeld om vliegtuigen van de Sovjets waar te nemen tijdens de ‘Koude Oorlog.’ Het Jolderenbos ligt dus op een ‘Tumulus.’ Wij kiezen voor de route naar de vijver. In de crisisjaren gegraven als werkverschaffingsproject. We staan stil bij de plaats waar in WO2 twee mannen door de Duitsers zijn gefusilleerd. Verder stappend komen we langs drie campings verscholen in de bossen.
Door weilanden bereiken we het ‘Rysterbosk.’ Het is een wandelbos in het golvende Gaasterland. Majestueuze beuken en eiken houden de wacht over de belangrijkste slagader ‘de Murnserleane.’De Murnserleane wordt ook wel de Kalverstraat van Gaasterland genoemd, zo druk kan het er zijn met wandelaars. Aan het eind is er de beloning, het indrukwekkend uitzicht over het IJsselmeer bij het Mirnser klif. Het bos hoorde bij het landgoed dat hier heeft gestaan en is aangelegd voor de houtwinning. Veel eiken dragen een waarschuwingsband tegen de processierups. De haren van het beest zorgen voor veel jeuk.
We gaan richting het ‘Bakhústerheech.’ Hier zie je weer hoe heuvelachtig Gaasterland is. Op het ‘Heech’ staat de ‘Odulphus Pleats.’ Odulphus zelf staat hier versteend aan de voorgevel van deze boerderij. Langs weer een boscamping gaan we ‘op’ naar Hemelum.
We steken de Oduphusstraat over en gaan via de hoofdstraat naar het klooster. Vorige week was het gesloten en ook nu weer. Je zult maar als pelgrim hier onderdak zoeken.
Als je zo niet ver van je eigen woonplaats wandelt, is de kans groot dat je af en toe een bekende tegen komt. Zo ook vandaag. Ontmoetingen horen ook bij pelgrimeren. Daar nemen we dan ook ruim de tijd voor.
Door het gletsjermeer naar Koudum.
Van Hemelum dalen we af naar de Morra. In de verte zie je op de ‘Tumulus’ Koudum liggen. Let op, aan het ‘Morrapad’ word je opgewacht door een giftige plant. Waarschuwing: niet aanraken!Loop je over gras dan kan er een teek op de loer liggen. Daarvoor is geen waarschuwingsbord. Je moet thuis zelf onderzoek doen. Vind je er één, verwijder hem voorzichtig met de tekentang. Een teek kan voor veel lichamelijke ellende zorgen.
Bij de oeverzwaluwenwand zonder zwaluwen gaan we door het aquaduct ‘op’ naar Koudum.Daar wandelen we door het leuke park van het dit dorp. Met een wijde boog gaat het over de Slachtedijk en de‘Tumulus’ van het dorp naar de finish bij de fraaie Martinikerk.
Maar eerst nog even een stempel halen bij de boekhandel. Dan is het tijd voor een verdiende versnapering, die nuttigen we in het pand dat jaren geleden een bloemenzaak van de vrouw van Eppie was. Bij goed weer zette ze bloemen daar buiten op de stoep om klanten te trekken.Nu zetten wij er de bloemetjes buiten met heerlijke koffie en een dikke punt appelgebak.
Ines Bergsma
Voordat je een reactie kunt plaatsen moet je je eerst aanmelden voor Doejemee.
8e etappe St. Odulphuspad ‘Tumulus als Virtueel Elfstedenpad 7 etappe 7 juli 2020
Ook deze etappe zijn we met ons tweeën. Het is droog maar het waait weer stevig, gelukkig gaat de etappe veel door de bossen. De 8e etappe gaat van Oudemirdum naar Koudum en is voor ons 17,6 kilometer. Soms lopen we de app. route, dan weer via de wandelknooppunten. Deze etappe wordt ‘Tumulus’ genoemd. Dat betekent heuvel, het wordt dus een heuvelachtige tocht.
Gaasten en kliffen.
In Zuidwest-Friesland zijn de zandgronden van Gaasterland het oudst. Zij zijn ontstaan tijdens de twee laatste ijstijden. De ijskappen (gletsjers) vanuit Scandinavië kwamen tot over een groot deel van Nederland. Ze schuurden als bulldozers brede, diepe dalen uit, zoals het gebied waar nu de meren Heegermeer, Fluessen en Morra liggen. Bij Gaasterland stuwde de ijskap zand, leem en keien op tot hoge bulten van keileem ’Gaasten’ genoemd De Zuiderzee knabbelde daar grote delen vanaf, zo ontstonden de kliffen.
Over de ‘Tumulussen.’
Bij het hoogste punt van het Jolderenbos (12 m boven NAP) staat nog altijd de uitkijktoren van de BB.De toren was bedoeld om vliegtuigen van de Sovjets waar te nemen tijdens de ‘Koude Oorlog.’ Het Jolderenbos ligt dus op een ‘Tumulus.’ Wij kiezen voor de route naar de vijver. In de crisisjaren gegraven als werkverschaffingsproject. We staan stil bij de plaats waar in WO2 twee mannen door de Duitsers zijn gefusilleerd. Verder stappend komen we langs drie campings verscholen in de bossen.
Door weilanden bereiken we het ‘Rysterbosk.’ Het is een wandelbos in het golvende Gaasterland. Majestueuze beuken en eiken houden de wacht over de belangrijkste slagader ‘de Murnserleane.’De Murnserleane wordt ook wel de Kalverstraat van Gaasterland genoemd, zo druk kan het er zijn met wandelaars. Aan het eind is er de beloning, het indrukwekkend uitzicht over het IJsselmeer bij het Mirnser klif. Het bos hoorde bij het landgoed dat hier heeft gestaan en is aangelegd voor de houtwinning. Veel eiken dragen een waarschuwingsband tegen de processierups. De haren van het beest zorgen voor veel jeuk.
We gaan richting het ‘Bakhústerheech.’ Hier zie je weer hoe heuvelachtig Gaasterland is. Op het ‘Heech’ staat de ‘Odulphus Pleats.’ Odulphus zelf staat hier versteend aan de voorgevel van deze boerderij. Langs weer een boscamping gaan we ‘op’ naar Hemelum.
We steken de Oduphusstraat over en gaan via de hoofdstraat naar het klooster. Vorige week was het gesloten en ook nu weer. Je zult maar als pelgrim hier onderdak zoeken.
Als je zo niet ver van je eigen woonplaats wandelt, is de kans groot dat je af en toe een bekende tegen komt. Zo ook vandaag. Ontmoetingen horen ook bij pelgrimeren. Daar nemen we dan ook ruim de tijd voor.
Door het gletsjermeer naar Koudum.
Van Hemelum dalen we af naar de Morra. In de verte zie je op de ‘Tumulus’ Koudum liggen. Let op, aan het ‘Morrapad’ word je opgewacht door een giftige plant. Waarschuwing: niet aanraken!Loop je over gras dan kan er een teek op de loer liggen. Daarvoor is geen waarschuwingsbord. Je moet thuis zelf onderzoek doen. Vind je er één, verwijder hem voorzichtig met de tekentang. Een teek kan voor veel lichamelijke ellende zorgen.
Bij de oeverzwaluwenwand zonder zwaluwen gaan we door het aquaduct ‘op’ naar Koudum.Daar wandelen we door het leuke park van het dit dorp. Met een wijde boog gaat het over de Slachtedijk en de‘Tumulus’ van het dorp naar de finish bij de fraaie Martinikerk.
Maar eerst nog even een stempel halen bij de boekhandel. Dan is het tijd voor een verdiende versnapering, die nuttigen we in het pand dat jaren geleden een bloemenzaak van de vrouw van Eppie was. Bij goed weer zette ze bloemen daar buiten op de stoep om klanten te trekken.Nu zetten wij er de bloemetjes buiten met heerlijke koffie en een dikke punt appelgebak.
Ines Bergsma
Voordat je een reactie kunt plaatsen moet je je eerst aanmelden voor Doejemee.
