Wil je automatisch op de hoogte worden gehouden van nieuwe blogs? Zorg er dan voor dat blogmelding hieronder staat ingeschakeld.
Je kunt de blogmelding alleen inschakelen wanneer je bent ingelogd.
Inloggen
Nu we met zoveel mensen gestart zijn aan de 'virtuele wandeling' van de Elfstedentocht, creëert iedereen zijn eigen ervaringen. Hoe leuk is het als we dit toch met elkaar kunnen delen! Vandaag is Ines Bergsma aan het woord. Hij loopt zijn kilometers op het St. Odulphus pad.
De jonge Odulphus kwam in de 9e eeuw van Brabant naar Fryslân om de Friezen te bekeren tot het christendom. Hij is van grote invloed geweest op het in cultuur brengen van Fryslân. Als eerbetoon aan hem is dit pad ontworpen. In 15 etappes bewandel je het 260 kilometer lange traject. Het traject is per app te gaan, je kunt ook kiezen om de route te wandelen via het knooppunt wandelnetwerk.
De eerste etappe heeft als titel ‘Novice’ nieuweling. Dat geldt ook voor ons: drie wandelaars, onze start van het Odulphuspad. De etappe begint bij de grote Protestantse Martini kerk. Bekend van de jaarlijkse Mattheuspassion. Wegens het coronavirus dit jaar dus niet! De ‘app’ leidt ons door kronkelstraatjes, langs fraaie panden en over grachtbruggetjes naar de ‘Basilica Minor’ de Rooms-Katholieke Sint Franciscuskerk met deze bijzondere status. Mede doordat Pater Titus Brandsma hier vandaan kwam en het beeldje ‘Onze Lieve Vrouwe van Zevenwouden’ dat hier staat. In het mirakelboek lees je dat door haar voorspraak gebeden werden verhoord. Eppie, de medewandelaar, is in Bolsward opgegroeid. Hij vertelt dat in zijn jeugdjaren hier zondags drie keer een volle kerkdienst werd gehouden. Nu is dit nog maar één viering met lang geen volle kerk. Wat een verloop binnen één generatie. De weekmarkt trekt veel volk, waar afstand houden moeilijk lijkt. Als Hanzestad bracht de handel Bolsward veel rijkdom. Langs de Broerekerk, na de brand van 1980 voorzien van een glazen dak is het nu een plaats van culturele manifestaties. Door een fraai park verlaten we de stad.
Door de tunnel onder de snelweg A7 door sta je zo in het weidse land. We lopen parallel aan deze snelweg enkele kilometers richting Nijlân. De naam zegt het al. Hier is eeuwen geleden nieuw land aangelegd. De 
monniken die in de late middeleeuwen de vele kloosters hier bewoonden, legden dijken aan om nieuw land te winnen. Over deze eeuwenoude dijken voert vandaag onze weg.
Overal zie je dorpen met elk zijn eigen karakteristieke kerktoren. Kilometers ver reikt het zicht.
De blauwe lucht met hier en daar een schapenwolk, maar zonder condens strepen van vliegtuigen, is bijzonder helder. Overal om ons heen zie we graslanden. De meesten daarvan zijn al naar de kapper geweest. Het gras is met groot materiaal vervoerd naar de stelpboerderijen.
Ooit lag hier op het land een metersdik veentapijt. Dat veen is door eeuwen heen verdwenen mede door toedoen van de mens. Door afgraving, diep ontwatering en daardoor oxidatie aan de lucht. Nu ligt de vruchtbare zeeklei boven. Over de verschillende dijken die dus boven het omringende land uitsteken valt de rust op. Weinig verkeer is er, fietsers genieten evenzo als wij. Zo ervaart een eend dat kennelijk ook. Als ik links op de dijk loop spat vlak voor mijn voeten een vrouwtjes eend uit het bermgras op. Ik verstoor ongewild haar broedplek. In haar nest liggen vier eieren en dat op nog geen 30 centimeter uit het asfalt. Duidelijk voorbeeld van weinig verstorend verkeer.
Op een aantal ‘geschoren’ weilanden staan reigers, op muizenjacht. Een enkele torenvalk staat te ‘bidden’ boven een weiland. Maar weidevogels zijn op dit grasland niet aanwezig. Een halve eeuw geleden was de lucht nog vol van weidevogelgeluiden. Nu heerst de stilte. Ook hier geldt een teloorgang net als met de kerkgang binnen één generatie. Toch blijft een fraai landschap en gelukkig lopen hier en daar weer koeien in de wei.
Dit gedeelte van Fryslân is waterrijk. Meren, poelen en plassen kenmerken de streek. Op bijna het einde van onze etappe komen we uit voor de fraaie Oudegaaster Brekken, De zon weerspiegelt in het kalm golvende water. Het is volop genieten. Dat geldt ook voor het ijsje dat we ondanks de corona kunnen kopen bij het eindpunt in Oudega.
Wil je zelf ook graag je wandelverhaal delen? Plaats dan je verhaal op: 'Deel je foto's en ervaringen'. Of stuur @Irisp of @Jitty Moerman een berichtje!
