Het klinkt bijna als die bekende jeugdboekenserie van  schrijfster ‘Francine Oomen’. Maar even serieus, iedereen kent onzekerheid in zijn leven. Ook ik ken die onzekerheid, ben ik wel goed genoeg, doe ik de juiste dingen? Nu ben ik onzeker over de toekomst. Hoe ziet die eruit? En wanneer wordt de wereld weer de oude? Maar er zijn ook mensen die leven met héle andere onzekerheden en dan realiseer ik me dat ik best wel mazzel heb. Ik heb een dak boven mijn hoofd en ontvang elke maand mijn salaris waarvan wij kunnen leven en leuke dingen doen. Ik leef in een land waar vrijheid een begrip is. En de gevaren als grote bosbranden, tornado’s en tsunami’s kennen we niet. 

Onzekerheid voor iedereen

Maar nu delen we dezelfde groeiende onzekerheid over ‘hoe komt het nu’. Eerst waren we  misschien zelfs wel een beetje laconiek en had het nog een laagje nuchterheid, maar dat laagje is zomaar weg als de dreiging dichterbij komt. Dit maakte dat ik me ben gaan verdiepen in hoe om te gaan met onzekerheid. Ik heb na het lezen van diverse artikelen verderop in het blog een aantal tips voor je. Ontdek en probeer ze eens uit. Hopelijk helpen ze jou bij het balanceren van je brein.

Hoe gaat ons lichaam om met onzekerheid?

We zijn erop gebouwd goed om te gaan met tijdelijke onzekerheid. Als onzekerheid en angst ook nog eens samen gaan, dan geeft ons brein automatisch aan wat we moeten doen. Het helpt ons in situaties waarbij we ervoor moeten zorgen veilig te zijn. Zoals bijvoorbeeld schuilen bij noodweer en bukken als er een voorwerp naar je hoofd wordt geslingerd. Ons lichaam gaat dan gelijk in de actiestand: met een verhoogde hartslag en gespannen spieren. Maar als angst en onzekerheid lang duurt, worden we moe en mogelijk zelfs depressief. Daarom wordt er ook gezegd dat we er evolutionair gezien nog niet klaar zijn voor langdurige onzekerheid.

Onzekerheid kun je maar moeilijk vermijden

Zeker nu in deze crisissituatie, maar ook niet op heel veel andere momenten in het leven. Als je de onzekerheid vermijdt en wegstopt blijf je gevangen in de situatie waar je niet gelukkig van wordt. Dan ga je niet opzoek naar dingen die beter voor je zijn. Maar hoe kunnen we dit doorbreken? Kortom, hoe doen we dat: zonder somber of laconiek te worden omgaan met langdurige onzekerheid?

Vier tips om je brein te helpen om te gaan met onzekerheid:

1. Jezelf nuttig maken. Focus je niet alleen op je eigen onzekerheden, maar kijk of je iets voor anderen kunt betekenen. Sta open voor een ander, als je alleen maar met je eigen angsten en behoeften bezig bent, maak je die onnodig groot. Door er te zijn voor de ander geeft het je lucht en de ander help je om er gewoon voor ze te zijn. Een luisterend oor is soms heel erg fijn weet ik uit eigen ervaring! Dit is een echte win-win!
2. Iets minder naar het ‘negatieve' kijken. De hele tijd op social media bezig zijn en continu allerlei bedreigende beelden zien, zorg voor onrust. Neem jezelf voor nog maar twee keer per dag te kijken of alleen maar het NOS-journaal te  zien. Dan mis je niets belangrijks, maar geef je je brein ook niet de kans om te veel in de paniekstand terecht te komen. Richt je vooral op de feiten.
3. Jezelf afleiden. Onderzoek wijst uit dat als je het gevoel hebt ‘vast te zitten’ het helpt om je te concentreren op activiteiten waar je energie van krijgt. Door in de tuin te gaan werken en in huis te klussen of te puzzelen, help je jezelf weer prettige gevoelens te ervaren.
4. De andere kant van de situatie zien. Opeens is het leven beperkt geworden maar de andere kant is dat we het soms ook wel prettig vinden dat niet alles móet. We hebben meer tijd voor elkaar, of gewoon relaxt even in de tuin te zitten en te genieten van de vogeltjes, voor het lezen van dat boek dat al zolang op je lijstje staat en nog veel meer dingen waar we anders de tijd niet voor nemen omdat we altijd maar aan moeten staan. Er mag ineens weer tijd zijn om te nietsen!

Het blijft balanceren

Onzekerheid maakt dat het een kunst is om te blijven afwegen. We moeten ons brein een beetje helpen niet in de paniekstand terecht te komen of daarin te blijven hangen. Maar dan ook weer zonder laconiek of slordig te worden. Als je laconieker wordt en de neiging voelt om gewoon toch maar wat gezelligs af te spreken, is het zaak om even te bedenken wat is er ook alweer goed voor ons allemaal!