In deze serie onderzoek ik hoe Bakkeveen de weg vrijmaakt om de eerste Bloeizone van Friesland te worden. De Bloeizone Fryslân beweging inspireert inwoners van dorpen en steden in Friesland om samen te werken aan geluk en gezondheid. In deel 4 spreek ik Sybrand Bosma, die als organisator betrokken is bij Filmhuis Bakkeveen. Het filmhuis is ontstaan uit enthousiasme en uit een behoefte aan saamhorigheid. Deze twee aspecten zijn ook belangrijk in het creëren van een bloeizone. Ik spreek hem op het terras in zijn tuin.

Hoe is het filmhuis in Bakkeveen opgericht?
Sybrand: “Er was hier een commissie sociaal-cultureel werk, op een gegeven moment lag die een beetje op zijn gat. Er kwamen wat nieuwe mensen in en die wilden het cultureel leven in Bakkeveen weer wat nieuw leven inblazen. En een van de dingen die ze wilden doen, was een filmhuis. Om de saamhorigheid van de mensen in Bakkeveen te vergroten. Toen heb ik gelijk gereageerd: ik doe mee!
In 2017 hebben we een start gemaakt. We hadden hier in de woonkamer al een paar proefvoorstellingen gegeven. Gewoon om eens te kijken, slaat het aan, komen er mensen op af. Er kwamen tussen zo’n 20 tot 25 mensen op af. We hadden mensen uit de buurt en wat vrienden en kennissen uitgenodigd. Heel spannend allemaal, maar dat ging goed en toen zeiden we van; “laten we het gewoon starten!
Er waren een stuk of drie locaties hier in Bakkeveen waarvan we dachten van: die komen wellicht in aanmerking. Je moet lekker kunnen zitten, op een makkelijke stoel met een kussentje erin, apparatuur moet goed wezen, goede beamer, goed geluid, goed scherm. Je moet een glaasje kunnen drinken om in de pauze of na die tijd elkaar te ontmoeten, van gedachten te verwisselen. En toen kwamen we terecht bij Dúndelle, aan de Mjumsterwei. We hebben zelf een groter scherm gekocht.”


Afbeelding 1: Sybrand Bosma in zijn tuin over Filmhuis Bakkeveen

Wie komen er naar het filmhuis?
Sybrand: In het begin kwamen er vooral mensen uit Bakkeveen maar zo langzamerhand zie je ook mensen komen uit omliggende dorpen. Het verspreidt zich een beetje als een olievlek, mensen nemen de kennissen en buren en vrienden mee. Je kunt ook vriend worden van Filmhuis Bakkeveen. We hebben op het ogenblik honderd vrienden. Dat is een goed teken denk ik. En tweehonderd mensen staan op de mailinglijst.
Mensen die nooít ergens anders naartoe gaan, die komen dan hier een keer. Die komen dan toevallig naast iemand te zitten waar ze een leuk gesprek mee hebben. En aan het eind van de avond hoor je: “Wat leuk!”. En niet alleen de film, maar ook het treffen van andere mensen. En we proberen ook zo laagdrempelig mogelijk te zijn. Mensen komen binnen, er ligt een koekje voor hun klaar. Ik open en sluit de avond. In de pauze borrelnootjes of iets dergelijks. Gewoon lekker ongedwongen. Wij lopen als commissie er een beetje tussendoor, hier en daar een praatje maken. Ik vind het prachtig om te doen. Iedereen vindt het leuk om dingen te doen waar hij zelf enthousiast van wordt.

Hoe kies je de films uit?
Sybrand: Om de films te mogen draaien, heb je een licentie nodig. De films zelf kun je vooral krijgen in de bibliotheek, dat is helemaal niet zo moeilijk. Van tevoren moet je je een beetje afvragen van, hoeveel bezoekers krijg je volgend jaar. Je moet natuurlijk wel voor mooie films zorgen. In de Leeuwarder Courant staan altijd recensies en ik ga zelf naar films toe: Noordelijk Filmfestival, filmweekend op Vlieland, en andere filmhuizen. Elke film die wij draaien, bekijk ik. Dus de andere commissieleden die moeten maar afgaan op mijn smaak. Ik mag graag naar films kijken, maar er zijn genoeg films die ik na een kwartier uitzet. Die worden dan ook niet gedraaid bij ons. Ik denk dat ik aardig kan inschatten wat de mensen leuk vinden.

Waarom is dit voor jou belangrijk?
Sybrand: Ik geniet er elke keer van wanneer de zaal vol zit. Je kan het resultaat zien van wat je hebt geproduceerd. Ik baal er een beetje van, wanneer mensen in het begin wel komen maar later afhaken. Wij moeten er dus voor zorgen dat wij goeie films draaien. Na afloop krijgen ze een scheurbriefje en dan kunnen ze de film beoordelen. Dat leveren ze dan in en aan het eind van de avond bekijken wij wat het opgeleverd heeft. Die is tot nu toe heel hoog. Het mooiste vind ik het altijd als we naar de film zitten te kijken en de zakdoekjes tevoorschijn komen. Ik hoor overal gesnotter en dan heb ik een topavond. Of ze lachen mee. Dat je merkt, ze zitten helemaal in de film. Dat ze na afloop zeggen; “Sybrand, we hebben een topavond gehad”.

Heb je verder nog plannen?
Sybrand: Er staat een hoge toren in Bakkeveen, de uitkijktoren. Het mooiste lijkt mij een keer om daarbovenop een film te draaien. Op het hoogste platform. En dan op het platform daaronder een hapje en een drankje halen. En dan een film draaien die gaat over een bergbeklimmer. Zulke films zou ik dan willen draaien, iets wat bij de locatie past. Dus meer films op locatie vertonen. Ook bijvoorbeeld in een stal, een films over een dierenarts of boer. Dit soort dingen kunnen, als je maar enthousiastelingen hebt. En als je er maar zelf achter staat, dan lukt het.

Conclusie
Sybrand Bosma brengt inwoners van Bakkeveen bijeen. Helaas zijn de filmavonden door de covid-19 crisis nu even niet mogelijk. Maar gezien zijn enthousiasme, passie en ideeën, zal hij ook daar wel weer een mogelijkheid in zien. Kortom: door te doen waar je hart een sprongetje van maakt, dat lijkt de manier waarop Bakkeveen een bloeizone aan het worden is.

Meer lezen? Klik hier.

Dit is voorlopig het laatste deel uit de serie ‘Bloeizone Bakkeveen'

Artikel geschreven door: Hanneke Slob
Hanneke (20) studeert aan de Campus Fryslân in Leeuwarden. Daar richt ze zich op het vinden van lokale oplossingen voor wereldwijde uitdagingen. Met de toekomst als hobby zoekt ze graag naar verhalen die het ‘nu’ kunnen inspireren.